تغییر مفهوم محیط کار به فضای کار: راهی به سوی تحول سازمان‌های معاصر

در گذشته، محل کار به عنوان یک مفهوم سنتی و پیش‌پرده‌ای برای انجام وظایف شغلی در نظر گرفته می‌شد. اما در دهه‌های اخیر، با تغییراتی که در راستای فرهنگ سازمانی، فناوری، تعاملات انسانی و نگرش‌ها به کار اتفاق افتاده، مفهوم "فضای کار" به وجود آمده است. این تحول در دیدگاه به محل کار، تا حدی به تجدید نظر در روابط کاری، انگیزه‌های کاری، و حتی بهبود کیفیت زندگی شغلی کارکنان منجر شده است.

فضای کار اشتراکی به جای محل کار، یک ترکیب از فضاها، تجهیزات، فرهنگ سازمانی و رویکردهای نوین به کار را نمایان می‌سازد. در فضای کار، محوریت بر روی تمامی جوانب تجربه کاری کارکنان قرار دارد. از راحتی فیزیکی تا ایجاد امکانات تجهیزات کاری پیشرفته، از توجه به ارتباطات و همکاری تا ایجاد محیط‌های آرامش‌بخش جهت تعادل کار-زندگی، تمامی این عوامل در طراحی و شکل‌دهی به فضای کار مدرن اهمیت دارند.

فضای کار مناسب برای افراد یا همکاران از جنبه‌های مختلف تأثیرگذار است. در زیر به برخی از ویژگی‌هایی که یک فضای کار مناسب باید داشته باشد، اشاره می‌کنیم.

یک فضای کار مطلوب چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

راحتی فیزیکی:

 فضای کار اشتراکی باید برای افراد راحت و آرامش بخش باشد. مبلمان و میزها باید با توجه به اصول ارگونومی طراحی شده باشند. ایجاد نورپردازی مناسب و ایجاد دسترسی به تهویه هوا برای راحتی کارکنان بسیار مهم است. این ویژگی ها سبب میشود بازدهی مطلوب از سوی افراد صورت گیرد.

شفافیت و ارتباطات:

 فضای کار اشتراکی باید از طراحی باز و دیوارهایی بهره ببرد تا ارتباط و تعامل بین اعضای تیم را علاوه بر کنترل میان تیم ها و افراد سبب فضای کاری پویا میشود. این موضوع باعث بهبود فرآیندهای تیمی، به اشتراک‌گذاری اطلاعات و افزایش انگیزه کاری می‌شود همچنین رفتار تیمی را ارتقا میدهد.

حریم شخصی:

 فضای کار اشتراکی باید امکان ایجاد حریم شخصی برای افراد را فراهم کند. این امر می‌تواند از طریق ایجاد اتاق‌های جلسه یا مکان‌هایی برای کارهای شخصی و ملاقات‌ها انجام شود همچنین امکاناتی جهت نگهداری از وسایل باعث ارتقا حس تعلق در فضای کار میشود.

تنوع و ترتیب:

 چیدمان مناسب میزها و فضاهای ذخیره‌سازی، جلوگیری از شلوغی و افزایش کارایی را تضمین می‌کند. ایجاد امکانات مناسب برای ذخیره‌سازی و سازماندهی مواد نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این موضوع در ایجاد فوق برنامه ها و رویدادها و ... در فضای کار از اهمیت محسوسی برخوردار است.

تجهیزات کاری:

 فضای کار اشتراکی باید از تجهیزات مناسبی برخوردار باشد. این شامل کامپیوترها، پرینترها، تجهیزات ارتباطی و دیگر ابزارهای مورد نیاز برای انجام وظایف است.

آرامش ذهنی:

 فضای کار اشتراکی باید محیطی آرام و مساعد برای تمرکز فراهم کند. کاهش نویزها، جلوگیری از مزاحمت‌ها و ایجاد فضاهایی برای تفکر عمیق به بهبود تمرکز و کارآیی افراد کمک می‌کند تا در راستای هدف و نتیجه ای که انتظار میرود مسیری بهتر را طی کنند.

امکانات استراحت:

 ایجاد امکاناتی برای استراحت مانند ناهارخوری‌ها، فضاهای سبز و فضای استراحت و همدلی و همفکری های جمعی به کارکنان اجازه می‌دهد تا انرژی مثبت بیشتری برای انجام وظایف خود داشته باشند.

تشویق به همکاری:

 ایجاد فضاهای مناسبی برای جلسات و همایش‌ها، تعاملات اجتماعی و همکاری را تشویق می‌کند. این فضاها به تبادل اطلاعات، ایده‌ها و تجربیات بین اعضای تیم کمک می‌کنند تا علاوه بر ارتقای شخصی به رشد سازمان نیز کمک میکند.

سازگاری با فرهنگ سازمانی:

 طراحی فضای کار اشتراکی باید با ارزش‌ها و فرهنگ سازمانی هماهنگی داشته باشد. این موضوع به افراد احساس ارتباط و تعلق به سازمان خود را می‌دهد.

در نهایت، فضای کار مناسب باید با توجه به نیازها و موقعیت‌های مختلف تعیین شود. با ترکیب و همنشینی این ویژگی‌ها، می‌توان یک محیط کاری ایده‌آل را ایجاد کرد که به عملکرد بهتر و رضایت بیشتر از کارکنان کمک می‌کند تا در نهایت علاوه بر جامعه کاری جامعه ای شاد داشته باشیم.